Zondag 16 juni 2013 - In zwemplas de Zandbergen in Rosmalen zijn een aantal kinderen aan het spelen op een mooie waterattractie. Plotseling is een meisje haar broertje kwijt en begint te gillen. Een ander meisje heeft niets in de gaten en speelt vrolijk verder. Een groepje van vier leden van de reddingsbrigade komt aansnellen. Een van hen neemt direct de leiding en vraagt: "Wat is er aan de hand?" "Ik ben mijn broertje kwijt." "Waar is hij dan?" "Ja, dat weet ik niet, hij was hier net nog aan het spelen, maar nu zie ik hem niet meer." "Oh, we komen naar je toe om te helpen zoeken." "Ja, fijn." De andere leden hebben intussen al hulpmiddelen verzameld die handig kunnen zijn bij de reddingsactie: een aantal flexibeams, wat touw en een paar dekens. Twee van de teamleden worden het koude water ingestuurd en lopen naar de kinderen toe om te helpen. Terwijl ze lopen blijven ze vragen stellen aan de kinderen.
En dan gaat het fluitje. De drie minuten zijn om, de reddingsactie wordt gestaakt. Een volgend team mag nu proberen binnen de tijd het broertje en de twee andere kinderen op de kant te krijgen. We zijn namelijk bij de Eerste Hulp aan Drenkelingen wedstrijd van reddingsbrigade Rosmalen. Zij hebben verschillende reddingsbrigades uit het hele land uitgenodigd voor een wedstrijd in natuurwater. De teams, die uit drie of vier leden bestaan van 6 tot 14 jaar, doen zo veel ervaring op in het echte reddingswerk. Want het ziet er allemaal levensecht uit.
Team Schijndel 1 mocht als 3e starten. Pim komt aanhollen, vraagt direct wat er aan de hand is. Dan stuurt hij Karin weg om een melding te maken bij 112. Opnieuw een paar vragen aan de kinderen bij de waterattractie. Hij besluit Max het water in te sturen om naar de kinderen te gaan en naar het broertje te zoeken. Een redder is wel voldoende, zo bedenkt Pim. Jinte mag dus aan de kant blijven. Als het toch iets langer duurt dan verwacht voordat Max bij de kinderen aankomt, wordt ook Jinte het water ingestuurd. En dan gaat het fluitje al. De drie minuten wedstrijdtijd zijn voorbij gevlogen.
Direct daarna komt team Schijndel 2 aan de start. Lindy komt aanstormen met haar teamgenoten en begint ook direct met het stellen van vragen. Ze luistert goed naar de antwoorden en overlegt dan met haar team. Besloten wordt dat Inge een melding uitdoet naar 112 en dat Anna en Demi het water in gaan om het broertje te gaan zoeken. Als ze aankomen bij de kinderen, vragen ze waar het broertje voor het laatst gezien is en beginnen de zoekactie, alleen … de tijd is alweer voorbij.
Twee andere leden van Neptunus'58 deden bij deze wedstrijd met het team van hun reddingsbrigade mee. Kunera was leider in het team van Rosmalen 5. Een lastige taak, omdat je de antwoorden van de 'slachtoffers' snel om moet kunnen zetten in een goede reddingsactie. Je hebt eigenlijk geen tijd om lang na te denken, want dan worden de slachtoffers ongerust: "Hé hallo, mijn broertje is kwijt. Wat doen jullie nu? Alleen maar kijken? Helpen jullie ons nog met zoeken?" Dat is erg lastig voor beginnende leiders, maar wel heel leerzaam.
Merel was redder in het team Veghel 1. Ze geeft eerst wat aanwijzingen aan de leider die deze goed oppikt en gaat daarna snel het water in. Ze is vast beraden om de verloren zwemmer te vinden. En dat lukt ook. Met de zus en het broertje komt ze terug naar de kant, draagt hen over aan de leider van het reddingsteam, en spurt weer terug het water in om te kijken of het andere meisje ook iets mankeert en naar de kant gehaald moet worden. En dan is de tijd om. Een hele strakke actie van Merel.
De resultaten van de zwemmers van Neptunus'58:
Schijndel 1: 12e met 155 punten (Pim, Karin, Jinte en Max)
Veghel 1: 13e met 147 punten (Merel en drie anderen)
Rosmalen 5: 20e met 110 punten (Kunera en drie anderen)
Schijndel 2: 23e met 100 punten (Lindy, Inge, Anna en Demi)
Wij zijn super trots op de mooie resultaten van deze zwemmers. Zeker als je weet dat in de teams van Neptunus ook veel zwemmers zaten die nog helemaal niet zolang zwemmend redden.